Ο διαμελισμός της Τουρκίας είναι μια εικόνα που επαναλαμβάνεται ανά ένα λεπτό

Η σωστή εκτίμηση των γεωπολιτικών εξελίξεων στη περιοχή μας, όπου και υπάρχουν πολλά αντικροούμενα συμφέροντα, είναι ευκολότερο να ολοκληρωθεί στη περίπτωση που κάποιος ανατρέξει στο παρελθόν αλλιεύοντας άρθρα που έχουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο αποδειχτεί ακόμη και προφητικά.

Ένα τέτοιο ήταν το άρθρο του τούρκου δημοσιογράφου Mehmet Ali Birand στηHurriyet στις 23 Νοεμβρίου 2009, όπου τότε σχολίαζε το φοβικό σύνδρομο των γειτόνων όσον αφορά μια επικείμενη διάσπαση της Τουρκίας, με τελικό αποτέλεσμα και τον οριστικό διαμελισμό της. Τα όσα ο ίδιος έγραφε τότε είναι πέρα για πέρα ενδιαφέρον, μιας και εκτός των άλλων “φωτογράφιζε” και τη νοοτροπία των τούρκων στρατιωτικών, που καλό είναι να μελετήσουμε.

Ορισμένα από τα βασικότερα σημεία του άρθρου:

Κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης τους οι Τούρκοι αξιωματικοί, το περισσότερο χρόνο τον αφιερώνουν στα σενάρια διαμελισμού της Τουρκίας. Τελικά ξοδεύουνε τόσο πολύ χρόνο σε αυτά τα σενάρια, έτσι ώστε στο τέλος της εκπαίδευσης τους, έχουν την εντύπωση πως η Τουρκία είναι δυνατόν να διαμελιστεί με ένα απλό άγγιγμα.

Ερώτηση: Τελικά ποιος είναι αυτός που θα διαμελίσει τη Τουρκία;

Απάντηση: Οι εσωτερικοί αλλά και εξωτερικοί εχθροί της χώρας.

Ο μόνος τρόπος να αποφύγουμε την εκδοχή αυτή είναι το να παραμείνουμε πιστοί στις αρχές του Κεμάλ Ατατούρκ.

Κατά τη διάρκεια του 1950 -1970, οι κυβερνήσεις είχαν επιφορτιστεί του καθήκοντος να προστατεύουν τη Τουρκία από τον Κομμουνισμό και να προλαμβάνουν τα όποια ανατρεπτικά σχέδια κατά των εκάστοτε κυβερνήσεων. Το 1980 όπου ήρθε και η κατάρρευση του Κομμουνισμού, η απειλή για τη διάσπαση της Τουρκίας εκφράστηκε κυρίως μέσω του Κουρδικού ζητήματος.

Αυτό που αποτελεί σημείο αναφοράς είναι πως ο φόβος της απειλής του κομμουνισμού, όπως και τα ανατρεπτικά σχέδια κατά των εκάστοτε κυβερνήσεων, δεν είναι πια ορατοί σαν κίνδυνοι, όσο άλλοτε.

Ωστόσο το μήνυμα που δίνεται σε κάποιον που αποφοίτησε από μια Στρατιωτική σχολή, ή Ακαδημία είναι πάντοτε το ίδιο:

Στη Τουρκία επικρατεί το απόλυτο χάος. Αυτοί που σχεδιάζουν την εσωτερική αποσταθεροποίηση, και την όποια ανατροπή είναι οι ίδιοι που σχεδιάζουν και τον οριστικό διαμελισμό της Τουρκίας. Αυτές οι δυνάμεις δρουν εσωτερικά αλλά και εξωτερικά της Τουρκίας και η μοναδική αποτρεπτική δύναμη, αλλά και ο μοναδικός παράγοντας σταθερότητας δεν είναι άλλος από το Τουρκικό Στρατό. Το σύνταγμα της χώρας εξουσιοδοτεί και ουσιαστικά «υποχρεώνει» το Στρατό να διατηρήσει τη συνοχή του κράτους, αλλά και να βαδίσει στις αρχές του Κεμάλ Ατατούρκ.

Είστε υποχρεωμένοι να σώσετε αυτή τη χώρα.

Ένας αξιωματικός που έχει ολοκληρώσει τη στρατιωτική του εκπαίδευση, την ώρα που επιστρέφει στο στρατόπεδο θεωρεί αυτομάτως τον εαυτό του, έντιμο, ανώτερης ποιότητας άνθρωπο, υψηλότερης κοινωνικής θέσης, ενώ αγαπά τη πατρίδα του περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο Τούρκο πολίτη. Η ιδέα του Κεμαλισμού είναι τόσο βαθιά ριζωμένη μέσα στο μυαλό του, που ποτέ δεν θα επιτρέψει σε κανέναν να πει κάτι για αυτήν πόσο μάλλον να την υπονομεύσει. Οι Τούρκοι πολιτικοί για εκείνον είναι πάντοτε «απέναντι» μιας και έχουν παντελώς αγνοήσει τις αρχές του Ατατούρκ και δεν είναι άξιοι εμπιστοσύνης. Καρπώνονται προσωπικά οφέλη από τη πολιτική και ουδέποτε θα μπορέσουν να αγαπήσουν τη πατρίδα τους όσο ένας στρατιωτικός.

Τελικά πόσο πιθανό είναι το σενάριο του διαμελισμού της Τουρκίας;

Το συγκεκριμένο σενάριο μιας και συντηρείται, έχει φέρει κατά καιρούς «ταραχές» στη γείτονα χώρα.

Ο Morton Abramowitz, διετέλεσε πρέσβης στη Τουρκία κατά τη περίοδο 1989 – 1991.

Στο Αμερικανικό περιοδικό “Newsweek” είχε δηλώσει το 2007, πως προβλέπει μια μεγάλη σύγκρουση μεταξύ Κεμαλικών και Ισλαμιστών, παράλληλα με μία γενικευμένη εξέγερση των Κούρδων, μέσα σε ένα εκρηκτικό περιβάλλον η οποία θα οδηγήσει τη γειτονική χώρα σε επικίνδυνους κλυδωνισμούς και τέλος στην οριστική της διάσπαση.

Η συγκεκριμένη συνέντευξη δημιούργησε τότε σάλο στη Τουρκία και ακολούθησαν πολλές αντιδράσεις.

Την ώρα της συνέντευξης δεν είχε προκύψει η υπόθεση “Εργκένεκον”, ενώ όσον αφορά το θέμα του Κουρδικού από τότε υπάρχουν εξελίξεις, όχι και πολύ ευοίωνες για τους Τούρκους. Θα πρέπει να παραδεχτούμε πως ο κύριος Morton Abramowitz προέβλεψε πολύ σωστά την επερχόμενη κρίση μεταξύ Κεμαλικών και Ισλαμιστών. Τελευταία ωστόσο γίνεται λόγος για εμπλοκή ακόμα και ξένων μυστικών υπηρεσιών στη περιβόητη υπόθεση. Δεν είναι τυχαία η επιβεβαίωση που ήρθε μέσω των διαρροών στη WikiLeaks που ουσιαστικά επιβεβαιώθηκε το γεγονός πως οι ΗΠΑ ”σιγοντάριζαν” το PKK ενώ την ίδια ώρα η Τουρκία την Al Qaida.

Από την άλλη, ο κύριος Morton Abramowitz μετά τη πρώτη επίσκεψη του Ομπάμα στην Άγκυρα, τότε που ουσιαστικά αναβαθμίστηκε ο ρόλος της Τουρκίας σε δήθεν περιφερειακή δύναμη, είχε χαρακτηριστικά δηλώσει:

Υπάρχουν δύο δρόμοι μεταξύ των χωρών ΗΠΑ και Τουρκίας, οι οποίοι είναι:

Αφενός η ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε, με αντάλλαγμα ωστόσο πως οι ΗΠΑ θα πιέσουν την Ελληνοκυπριακή πλευρά να δεχτεί μια συμβιβαστική λύση ώστε να ανοίξει ο δρόμος προς την Ε.Ε, και αφετέρου το γεγονός πως η Τουρκία επιθυμεί να γίνει «κόμβος» της ενεργειακής μεταφοράς του φυσικού αερίου. Ωστόσο στον αντίποδα για να γίνει αυτό θα πρέπει οι ΗΠΑ να συνδράμουν στο ρόλο της που θα ΕΙΝΑΙ Η ΑΙΤΙΑ ΑΠΕΞΑΡΤΗΣΗΣ της Ε.Ε από την Ρωσία.

Η Τουρκία “κοιτάζει” ανατολικά, οι σχέσεις της με παραδοσιακούς συμμάχους κλυδωνύζονται και οραματίζεται μέσω… Νταβούτογλου, Οθωμανικά Βαλκάνια. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η ανάλυση της Wall Street Journal στις 07/11/2009 που ούτε λίγο ούτε πολύ έκανε λόγο για ουσιαστική ρήξη της Τουρκίας με τη συμμαχία του ΝΑΤΟ, αν εκείνη συνεχίσει την ίδια τακτική.

Πηγή